Ik eet gezond - ik beweeg - waarom val ik niet af?

De komende veertien dagen neem ik je mee in de klachten die ik het vaakst hoor van vrouwen in mijn praktijk. Niet de medische termen, niet de officiële diagnoses. Maar de zinnen die ze uitspreken wanneer ze voelen dat het écht niet meer gaat. Zinnen die ontstaan als je al van alles hebt geprobeerd en nog steeds vastloopt. En je afvraagt: ligt het aan mij?

Vandaag begin ik met een uitspraak die ik bijna wekelijks hoor: “Ik eet gezond, ik beweeg, waarom val ik dan niet af?” Het is vaak de eerste zin van het gesprek, en tegelijk de frustratie die het langst heeft meegespeeld. Deze vrouwen letten op hun voeding. Ze hebben hun eetpatroon al meerdere keren aangepast. Minder suikers, meer groenten, meer water. Sommigen sporten drie keer per week, anderen wandelen trouw elke dag. Ze doen wat het ‘boekje’ zegt. En toch verandert hun lichaam niet. Het gewicht blijft hangen. De energie komt niet terug. De kleding zit nog steeds strak. En dan komt de twijfel. Doe ik het toch verkeerd? Moet ik nóg strenger zijn? Is dit gewoon mijn leeftijd? Moet ik er maar mee leren leven?

Maar meestal ligt het niet aan hun inzet. Het probleem zit niet in wat ze doen, maar in hoe hun lichaam reageert. En dat is het punt waar veel vrouwen vastlopen. Want wat als je lijf helemaal niet traag of eigenwijs is, maar overbelast? Wat als het al jaren signalen afgeeft die verkeerd worden geïnterpreteerd? Als je lichaam zich langdurig onveilig voelt - bijvoorbeeld door stress, tekorten, onderdrukte ontstekingen of hormonale verstoringen - dan schakelt het over op behoud. Het houdt vast, in plaats van los te laten. Het vertraagt processen zoals vetverbranding, energieproductie en ontgifting. Niet omdat het niet werkt , maar omdat het zichzelf probeert te beschermen.

Dat maakt ‘gezond eten’ ineens niet voldoende. Bewegen kan dan zelfs extra vermoeiend zijn. En rust? Die komt vaak niet diep genoeg meer aan. Want het probleem zit niet in gedrag, maar in biochemie. In hoe de cellen reageren. In hoe je systeem functioneert onder de oppervlakte. En dat is precies waarom zoveel vrouwen het gevoel krijgen dat hun lichaam niet meer bij hen hoort. Dat het hen niet begrijpt, of zelfs tegenwerkt. Terwijl het in werkelijkheid al jaren zijn best doet om in balans te blijven, ondanks alles wat er speelt. Wat dan nodig is, is geen strengere routine. Geen nieuwe poging tot afvallen. Maar een andere benadering. Een manier om het systeem weer ruimte te geven. Om herstel toe te staan. En vooral om te begrijpen: je lichaam heeft je nooit in de steek gelaten. Het wachtte alleen op iemand die het écht leest en begrijpt.

Vorige
Vorige

PFAS in je bloed? Dat wisten we al - Maar wat nu?

Volgende
Volgende

Wat serotonine ons écht vertelt